... [ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.
Κ' εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθές. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.
Και συλλογιέται η Φρόνησις πώς τον εγέλα·
και πώς την εμπιστεύονταν πάντα - τι τρέλλα! -
την ψεύτρα που έλεγε· "Αύριο. Εχεις πολύν καιρό."]....
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
3 comments:
(πέραν της φωτογραφίας) εξαιρετική επιλογή το ποίημα.
Speechless....
Η φωτογραφία κατορθώνει να αποδώσει όλο το χρονικό και συναισθηματικό βάθος που αποπνέει το βλέμμα.
Αυτό την κάνει τρυφερή και συγκλονιστική ταυτόχρονα.
Το δε ποιητικό ντύμα της στους ίδιους στοχαστικούς σκουρόχρωμους τόνους με το κοστούμι και τη ζωή που πέρασε.
Post a Comment