Silent

Κάποτε, όχι και τόσα πολλά χρόνια πρίν, γεννήθηκε το φώς μέσα απ' το απέραντο σκοτάδι.
Εν αρχή το σκότος λοιπόν και και εγένετο το φώς, μέσα από το σκότος...
...και άρχισε η αίωνια πάλη μεταξύ τους...



Το φως πάντα, από τη γέννησή του ακόμα, ζήλευε το σκοτάδι...
..το ζήλευε για την απόλυτη ηρεμία του, για τη σοφία της σιωπής που κουβαλόυσε...

...κι όντας πιο νέο το φώς, έχοντας την ορμή που χαρακτηρίζει τη νεότητα, άρχισε να παίζει με την ύλη. Μα..πώς; Αυτή η με σχεδόν θεϊκές ιδιότητες ύπαρξη, αρχισε να ερωτοτροπεί με το "ευτελές" και να δοκιμάζεται και να δοκιμάζει...

και ξεπηδούν τα παιδιά του φωτός και της ύλης...
η διάθλαση,
ο αντικατοπτρισμός,
η αντανάκλαση,
η σκιά,
το σκοτάδι...

και εγένετο το σκοτάδι....

Αιώνια πάλη μεταξύ τους,
χρόνια τώρα, ίσως όχι και τόσα πολλά...
το σκοτάδι μάχεται το φώς και το φώς ζευγαρώνει με την ύλη και πάλι σκοτάδι γεννά.

Κάποτε το σκοτάδι μας κατέκλυζε
μα και η γέννηση του φωτός δέν έκανε απλά τη ζωή μας φωτεινότερη...
μας χάρισε τη σκιά, και λίγη από τη σοφία του σκότους...