απών

To βλέμμα

μέσα στα μάτια ενός παιδιού ο κόσμος γίνεται ομορφότερος πάντα

Στην κοψη των καιρων...

Περασαμε την κοψη των καιρων,
ζωες μεταιωρες,
με βηματα μπρος - πισω
και τουτη η αιωρηση
μας κρατησε θαρρω,
δεν γιναμε σκουπιδια των καιρων.

Φορτωσανε στους ωμους μας,
εγκληματα και φονους
κι ας ειμαστε τα θυματα
στην κοψη των καιρων,
μα παντα ετσι γινεται,
αλλαζουνε οι ρολοι,
θυματων και θυτων.

Αυτο μονο πετυχαμε,
σε τουτη την πορεια,
να λεμε.........
ασπρο το ασπρο,
φονο το φονικο,
γενηκαμε τα αγκαθια,
στο ματι των θυτων,
μικρα, σκληρα αγκαθια,
στην κοψη των καιρων.


Δ. ΣΚΟΥΦΟΣ